De eerste training!

Hello, goodevening!

Dinsdagavond ben ik op ziekenbezoek gegaan bij Evelyn. Zij ligt nog steeds in het ziekenhuis, maar mag waarschijnlijk woensdag naar huis.
In het ziekenhuis was het bezoekuur al afgelopen om 19.00. 's Ochtends is er bezoek uur van 4.30 (!) tot 6.30 en 's middags van 16.00 tot 18.00. Familie mag buiten deze tijden wel komen om eten te brengen. Zo kreeg ik dinsdagavond vlak voordat we het ziekenhuis binnen wilden gaan een theroskan in mijn handen geduwd. De 'bewaker' van het ziekenhuis geloofde alleen niet dat ik familie was omdat ik net een tintje lichter was. Raar he?! Uiteindelijk mocht ik toch mee naar binnen, maar daar heeft Dorgas voor moeten onderhandelen als brugman.
Evelyn was zo blij om mij te zien, ze rende naar mij toe en liet mij niet meer los!
Na een kwartiertje gingen we al weer weg. Maar wat een ziekenhuis zeg, in 1 woord verschrikkelijk! Stel je een ziekenhuis van 100 jaar geleden voor, waar ze met zijn vijftige op 1 zaal liggen. Het enige verschil is dat de meerderheid hier geen bed heeft en op een matrasje op de grond ziek ligt te zijn :(
Dit was mijn dinsdag avond!

Woensdag 16 november:
Vanochtend om 10.00 vertrokken op de fiets naar het office in Katariga. Brood en crackers gekocht bij de winkel aan de weg, en bam lekke fietsband!
Dus opzoek naar de bandenplakker. Na een half uur eindelijk bij een winkel aangekomen was de fietsenmaker er niet, fijn! Op zoek naar een andere, was er ook niet. Inmiddels hadden we een Ghanees meisje als gids gevonden die ons ging helpen zoeken, een uur later eindelijk een bandenplakker gevonden!
Inmiddels was het ruim 11.00 geweest en waren we te laat voor de ASP op de Katariga school.
Op kantoor aangekomen hebben we een beetje uitgerust totdat Job even gezellig kwam buurten :)
Rond 13.30 hebben we nog voor de laatste keer de training doorgenomen, want om 14.00 zouden we beginnen. Je voelt hem al aankomen, 14.00 was er nog geen enkele deelnemer! Uiteindelijk zijn we drie kwartier later begonnen.
Ils en ik hebben ons voorbereid op het ergste, ongeintreseerde mensen, niet begrijpen van de theorie en oefeningen en ga zo maar door.
Dit viel ontzettend mee, en de deelnemers deden goed mee! De eerste training ging over communicatie en leiderschap. Het enige nadeel was dat de helft van de groep nauwelijks tot geen Engels sprak, maar gelukkig hadden we onze persoonlijk tolk mr. Peter!
Om 17.00 hebben we de training afgesloten, het was een zeer geslaagde eerste training.
Om 17.30 kwam ik thuis aan, waar mijn gastzusje Evelyn inmiddels ook weer was :)
Vandaag nog precies 7 weken en ik ben weer thuis in Nederland. Dubbel gevoel, fijn, heel fijn maar ik zal Ghana ook zeker missen!

Donderdag 17 november:
Vanochtend om 7.00 uit mijn bed geroepen door Jacob. Er waren namelijk twee mannen voor mij, zij kwamen hun huurauto laten zien. Deze wilde ik samen met een groep vrijwilligers eventueel huren voor een trip dit weekend. De auto bekeken en toen maar lekker gedoucht.
9.00 vertrokken naar het offfice, hier hebben Ils en ik de training van gister uitgewerkt en nabesproken met onszelf, verder was er namelijk niemand op kantoor.
Om 12.00 zijn we vetrokken vanaf kantoor naar Swad, een restaurant.
Twee salminga's dachten laten we een short cut nemen, na een kwartier verdwaald te zijn in een of ander rietveld hebben we de shortcut wel gevonden. Maarja of hij door onze zoektocht nou zoveel shorter was?
Bij Swad hadden we een afscheidslunch van Sam. Toch wel gek dat Sam nu echt weggaat, vanaf het begin ben in het Ghana avontuur met hem gestart!
Na een veel te gezellige lunch om 15.15 toch echt heel snel richting Gurugu vertrokken, er moet namelijk nog een ASP gegeven worden.
Na een geslaagde ASP nog even door alle reisgidsen gebladerd wat we dit weekend zouden kunnen gaan doen.
Na een hoop gezoek en geregel is het Salaga geworden. Dit is een plaats in de buurt van lake volta, wat bekend staat om zijn mooie natuur. Ik ga samen met Ilse, Saskia en Job morgen op pad!

Jullie eeen fijn weekend allemaal!

Liefs, Aliandro