Back to my second home :)
Door: Alindavanbommel
Blijf op de hoogte en volg Alinda
12 December 2011 | Ghana, Gurugu
Hallo lieve familie, vrienden en de rest!
Dat was even afkicken he?! Ruim een week geen verslagen van mijn kant. De meeste weten de reden wel, afgelopen zondag 4 december is mijn lieve oma met een leeftijd van 92 jaar overleden.
Maandag heb ik samen met mijn vader alles geregeld voor mijn reis terug naar Nederland (thanks pappie!).
Dinsdagochtend ben ik om 8.30 vanuit Tamale naar Accra gevlogen. Ik ben opgehaald door Evans, hij heeft mij naar het huis van Victoria gebracht waar ik de dag heb doorgebracht. Leuk detail, ik heb daar mijn inmiddels beruchte bijnaam 'the pinklady' gekregen. Heel raar droeg ik de desbetreffende dinsdag ook rose,en wisten de kinderen nog precies wie ik was: de pinklady!
's Avonds ben ik met de taxi naar het airport gegaan, waar ik om 23.00 naar Nederland ben gevlogen. Deze Ghanese dutch women liep om 7.15 de gate uit, en er stond niemand mij op te wachten :(
Haha, mijn ouders stonden in de file. Eenmaal op Schiphol aangekomen heeft mijn vader illegaal zijn auto op de taxi standplaats gezet, waardoor mijn moeder in de auto bleef zitten. Ik en mijn vader konden elkaar maar niet vinden, en uiteindelijk liep mijn vader mij straal voorbij. 'Kijk eens achter je', riep ik. En toen waren vader en dochter weer herenigd :)
Mijn moeder wachte in de auto met een boterham met oude kaas op me, smullen!
Na het afscheid nemen van oma, het condoleren en de begrafenis op vrijdag ben ik zondag morgen weer vertrokken naar Schiphol!
Zondag 11 december:
Om 12.00 vertrokken van huis, en 13.00 ingecheckt en wel afscheid genomen (alweer) van mijn ouders. Gelukkig verliep het afscheid stukken makkelijker dan de vorige keer, scheelt dat het nu ook maar voor 3 weken is :) :)
Op Schiphol heb ik ome Donald nog maar eens een afscheid bezoekje gebracht, heerlijke franse frietjes met frietsaus zoals alleen Mac Donalds hem heeft heb ik mijn bezoekje afgesloten met een mac flurry en ben ik naar mijn gate gelopen. Inmiddels was het 14.45 en tot 15.00 kon ik boarden, oeps begin ik toch een echte Ghanees te worden?!
Een vlucht vol met turbelentie en veel wc bezoekjes rijk (ik dacht elke keer dat ik moest gaan overgeven) ben ik om 21.00 local time geland op Accra airport. Op naar het immigratie stukje, na een uur wachten was ik aan de beurt. En raad eens? Mijn visum was niet goed! Ik heb destijds in Tamale mijn visum verlengd voor 2 maanden en hiermee zou ik legaal in Ghana zijn tot 4 januari. Zou het niet zo zijn dat dit komt te vervallen wanneer je Ghana uit gaat. Dit heeft te maken met het feit dat ik een single entry visa heb ofzo.
Dus mocht ik op het vliegveld opnieuw een visum aanvragen. Lichtelijk boos, liep ik stampvoetend naar het visa bureau. Ik schrok best toen ik de prijslijst zag: 150 dollar! Ketjingggg, ik heb die geldboom nog steeds niet gevonden op mijn rug, dus dit vond ik niet zo heel grappig. Na het invullen van tientallen (ik overdrijf graag) formulieren had ik mijn visum binnen. En toen kwam het afrekenen, ik had geen rooie cent bij me. Op het vliegveld was ook geen bank dus pinnen was geen optie, en met mijn visa card betalen kon ook niet. De beste man vertelde mij dat ik mijn paspoort dan achter moest laten en morgen terug moest komen om te betalen. Dit was voor mij geen optie, want ik had morgen ochtend om 6.00 een vlucht op de planning staan. De man vond het vervelend voor me zei die maar kon er ook niets aan doen, TUURLIJK! Als laatste redmiddel ben ik maar gaan huilen, ik was het zo zat. De man die achter mij stond bood aan voor mij te betalen, en waarom dan wel vroegen de mannen van het visum bureau? 'Ze moet huilen, dat vind ik zo zielig' reageerde de man. Ik kon hem wel zoenen (figuurlijk gezien dan). De man komt uit Frankrijk en is mijn held bij deze! Hij heeft zijn gegevens opgeschreven en hoefde niets van mij te weten verder, hij vertrouwde me! Dat zulke mensen nog bestaan :)
Inmiddels was het ruim twee uur later toen ik bij Victoria thuis aankwam. De stroom lag eruit, het was bloedheet in de kamer, en ik was versleten van de reis.
Het beloofd een kort nachtje te worden, want morgen moet ik om 5.00 in de taxi zitten naar het vliegveld!
Ik heb geen oog dicht gedaan vanacht, maar dan ook echt geen oog! (Dit is dan weer niet overdreven)
Maandag 12 december:
Om 4.30 ging de wekker, spulletjes gepakt en om 5.00 met de taxi vertrokken naar het vliegveld. De taxichauffeur wilde graag mijn vriend zijn, en toen wist ik het zeker i'm back in Ghana!
Om 7.00 vertrokken naar Tamale, waar ik een uurtje later aankwam.
Jacob heeft mij opgehaald, en zei gelijk 'Alinda, you're welcome home'. Dus bij deze heb ik Ghana als mijn tweede thuis bekroond. Thuis aangekomen ben ik eventjes bij Ilse op bezoek gegaan, met een zakje kruidnoten!
Om 12.00 naar town gegaan, waar ik voor de 4e keer een vliegticket heb geboekt. Deze keer op 22 december terug te vliegen vanuit Accra terug naar Tamale voor mijn rondreis, die woensdag start. Het Ghanese leven is zo zwaar, dat het weer eens tijd werd voor een lekkere lunch bij Luxury. Een overheerlijk BLT sandwich, waar ik maar 1,5 uur op hoefde te wachten voordat hij geserveerd werd!
Toen ik 's middags thuis aankwam rende Evelyn op mij af, 'Alinda you're back home!' Het is wel heel fijn om zo'n warm welkom te krijgen :)
Vandaag had ik even een schakeldagje, gek idee dat ik gister ochtend nog in een dikke winterjas Beau aan het uitlaten was, en nu vandaag in mijn korte broek met hempje loop! Als welkomsterug maal stond er heerlijke TZ met een prutsoep op tafel, thanks!
Susanna kwam pas na het eten terug, en was ook erg blij om mij te zien. 'It's good to have you back', mijn reactie was dan ook 'it's good to be back'!.
De chocolade letters, aardappellen, stroopwafels, hellokitty speeltjes, basketbal speelgoed en de stropdas viel zeer goed in de smaak.
Ik zat net even met de familie op de bank tv te kijken, waar tijdens een reclame een stukje van de film 'home alone' werd vertoond. Ik wil graag Evelyn haar mening over deze film met jullie delen: 'This is a very interesting movie'. Dat is fijn he?! :)
Zelfs baby Ephrim heeft mij gemist, Susanne roept de hele dag door wanneer ze mij ziet en ook wanneer ze mij niet ziet 'Alinda, Alinda'. Ephrim kijkt dan altijd gelijk naar mij, maar kon me de afgelopen dagen niet vinden en begon daar een paar keer om te huilen vertelde Susanna mij. Schattig hoor, en vooral heel leuk zo'n welkom huis nummer 2 thuis!
Liefs,
Alinda
Dat was even afkicken he?! Ruim een week geen verslagen van mijn kant. De meeste weten de reden wel, afgelopen zondag 4 december is mijn lieve oma met een leeftijd van 92 jaar overleden.
Maandag heb ik samen met mijn vader alles geregeld voor mijn reis terug naar Nederland (thanks pappie!).
Dinsdagochtend ben ik om 8.30 vanuit Tamale naar Accra gevlogen. Ik ben opgehaald door Evans, hij heeft mij naar het huis van Victoria gebracht waar ik de dag heb doorgebracht. Leuk detail, ik heb daar mijn inmiddels beruchte bijnaam 'the pinklady' gekregen. Heel raar droeg ik de desbetreffende dinsdag ook rose,en wisten de kinderen nog precies wie ik was: de pinklady!
's Avonds ben ik met de taxi naar het airport gegaan, waar ik om 23.00 naar Nederland ben gevlogen. Deze Ghanese dutch women liep om 7.15 de gate uit, en er stond niemand mij op te wachten :(
Haha, mijn ouders stonden in de file. Eenmaal op Schiphol aangekomen heeft mijn vader illegaal zijn auto op de taxi standplaats gezet, waardoor mijn moeder in de auto bleef zitten. Ik en mijn vader konden elkaar maar niet vinden, en uiteindelijk liep mijn vader mij straal voorbij. 'Kijk eens achter je', riep ik. En toen waren vader en dochter weer herenigd :)
Mijn moeder wachte in de auto met een boterham met oude kaas op me, smullen!
Na het afscheid nemen van oma, het condoleren en de begrafenis op vrijdag ben ik zondag morgen weer vertrokken naar Schiphol!
Zondag 11 december:
Om 12.00 vertrokken van huis, en 13.00 ingecheckt en wel afscheid genomen (alweer) van mijn ouders. Gelukkig verliep het afscheid stukken makkelijker dan de vorige keer, scheelt dat het nu ook maar voor 3 weken is :) :)
Op Schiphol heb ik ome Donald nog maar eens een afscheid bezoekje gebracht, heerlijke franse frietjes met frietsaus zoals alleen Mac Donalds hem heeft heb ik mijn bezoekje afgesloten met een mac flurry en ben ik naar mijn gate gelopen. Inmiddels was het 14.45 en tot 15.00 kon ik boarden, oeps begin ik toch een echte Ghanees te worden?!
Een vlucht vol met turbelentie en veel wc bezoekjes rijk (ik dacht elke keer dat ik moest gaan overgeven) ben ik om 21.00 local time geland op Accra airport. Op naar het immigratie stukje, na een uur wachten was ik aan de beurt. En raad eens? Mijn visum was niet goed! Ik heb destijds in Tamale mijn visum verlengd voor 2 maanden en hiermee zou ik legaal in Ghana zijn tot 4 januari. Zou het niet zo zijn dat dit komt te vervallen wanneer je Ghana uit gaat. Dit heeft te maken met het feit dat ik een single entry visa heb ofzo.
Dus mocht ik op het vliegveld opnieuw een visum aanvragen. Lichtelijk boos, liep ik stampvoetend naar het visa bureau. Ik schrok best toen ik de prijslijst zag: 150 dollar! Ketjingggg, ik heb die geldboom nog steeds niet gevonden op mijn rug, dus dit vond ik niet zo heel grappig. Na het invullen van tientallen (ik overdrijf graag) formulieren had ik mijn visum binnen. En toen kwam het afrekenen, ik had geen rooie cent bij me. Op het vliegveld was ook geen bank dus pinnen was geen optie, en met mijn visa card betalen kon ook niet. De beste man vertelde mij dat ik mijn paspoort dan achter moest laten en morgen terug moest komen om te betalen. Dit was voor mij geen optie, want ik had morgen ochtend om 6.00 een vlucht op de planning staan. De man vond het vervelend voor me zei die maar kon er ook niets aan doen, TUURLIJK! Als laatste redmiddel ben ik maar gaan huilen, ik was het zo zat. De man die achter mij stond bood aan voor mij te betalen, en waarom dan wel vroegen de mannen van het visum bureau? 'Ze moet huilen, dat vind ik zo zielig' reageerde de man. Ik kon hem wel zoenen (figuurlijk gezien dan). De man komt uit Frankrijk en is mijn held bij deze! Hij heeft zijn gegevens opgeschreven en hoefde niets van mij te weten verder, hij vertrouwde me! Dat zulke mensen nog bestaan :)
Inmiddels was het ruim twee uur later toen ik bij Victoria thuis aankwam. De stroom lag eruit, het was bloedheet in de kamer, en ik was versleten van de reis.
Het beloofd een kort nachtje te worden, want morgen moet ik om 5.00 in de taxi zitten naar het vliegveld!
Ik heb geen oog dicht gedaan vanacht, maar dan ook echt geen oog! (Dit is dan weer niet overdreven)
Maandag 12 december:
Om 4.30 ging de wekker, spulletjes gepakt en om 5.00 met de taxi vertrokken naar het vliegveld. De taxichauffeur wilde graag mijn vriend zijn, en toen wist ik het zeker i'm back in Ghana!
Om 7.00 vertrokken naar Tamale, waar ik een uurtje later aankwam.
Jacob heeft mij opgehaald, en zei gelijk 'Alinda, you're welcome home'. Dus bij deze heb ik Ghana als mijn tweede thuis bekroond. Thuis aangekomen ben ik eventjes bij Ilse op bezoek gegaan, met een zakje kruidnoten!
Om 12.00 naar town gegaan, waar ik voor de 4e keer een vliegticket heb geboekt. Deze keer op 22 december terug te vliegen vanuit Accra terug naar Tamale voor mijn rondreis, die woensdag start. Het Ghanese leven is zo zwaar, dat het weer eens tijd werd voor een lekkere lunch bij Luxury. Een overheerlijk BLT sandwich, waar ik maar 1,5 uur op hoefde te wachten voordat hij geserveerd werd!
Toen ik 's middags thuis aankwam rende Evelyn op mij af, 'Alinda you're back home!' Het is wel heel fijn om zo'n warm welkom te krijgen :)
Vandaag had ik even een schakeldagje, gek idee dat ik gister ochtend nog in een dikke winterjas Beau aan het uitlaten was, en nu vandaag in mijn korte broek met hempje loop! Als welkomsterug maal stond er heerlijke TZ met een prutsoep op tafel, thanks!
Susanna kwam pas na het eten terug, en was ook erg blij om mij te zien. 'It's good to have you back', mijn reactie was dan ook 'it's good to be back'!.
De chocolade letters, aardappellen, stroopwafels, hellokitty speeltjes, basketbal speelgoed en de stropdas viel zeer goed in de smaak.
Ik zat net even met de familie op de bank tv te kijken, waar tijdens een reclame een stukje van de film 'home alone' werd vertoond. Ik wil graag Evelyn haar mening over deze film met jullie delen: 'This is a very interesting movie'. Dat is fijn he?! :)
Zelfs baby Ephrim heeft mij gemist, Susanne roept de hele dag door wanneer ze mij ziet en ook wanneer ze mij niet ziet 'Alinda, Alinda'. Ephrim kijkt dan altijd gelijk naar mij, maar kon me de afgelopen dagen niet vinden en begon daar een paar keer om te huilen vertelde Susanna mij. Schattig hoor, en vooral heel leuk zo'n welkom huis nummer 2 thuis!
Liefs,
Alinda
-
14 December 2011 - 13:31
Esmeralda:
Jeetje meid wat een verhaal. Gecondoleerd met je verlies. En wat fijn dat het zo geregeld kon worden.
En het lijkt me idd fijn dat je 2e familie je ook zo warm welkom heet!
xxx -
14 December 2011 - 20:18
Minette:
He alinda
Ik las het vorige week in de heraut dat je oma was overleden. Gecondoleerd,
Fijn dat je familie in ghana zo thuis voor je zijn.
geniet van je reis door Ghana
gr Minette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
