Een maand in Ghana!

Hellooo!

How are you? I'm fine! Dit zinnetje kan ik na een maand dromen haha, wordt minimaal 10 keer op een dag gevraagd!

Maandag zou ik lesgeven bij de Katarige primary school voor klas P4. Maar daar komt mijn beroemde zin weer, Ghana zou Ghana niet zijn als dit door zou gaan. Het is dus ook niet doorgegaan. De leraar die normaal voor klas P4 staat stond voor een andere klas omdat de leraar van die klas niet was komen opdagen. Dat is de normaalste zaak van de wereld, niet op je werk komen opdagen en het dan ook niet doorgeven aan je 'leidinggevende'. Mijn les voor P4 was bedoeld om de leraar te laten zien hoe je het van 'creative arts' zou kunnen geven. Gezien de leraar voor een andere klas stond had dit niet zoveel zin.
Heb heel de maandag ochtend achter de computer gezeten om een info-gids voor vrijwilligers te maken. Bij de computer is geen ventilator en na 4 uur daar te hebben gezeten was ik zo rood als een tomaat en bezweet als een nat washandje.
Toen maar even lekker afgekoeld in een andere ruimte onder een ventilator!
Om 14.00 naar huis vertrokken en als een echte Ghanese huisvrouw mijn was gedaan. Mijn handen hebben nog niet zoveel eelt als de handen van mijn Ghanesen mede vrouwen en mijn knokkels liggen dan ook weer lekker open!
's Avonds aten we spaghetti met heerlijke tomatensaus, werkelijk zitten smullen! Wat kan je genieten van lekker eten als je weken hetzelfde eet zeg.

Vandaag, dinsdag 4 oktober, ben ik precies 1 maand in Ghana!
Toch best trots op mezelf dat ik hier al een maand zit, met zoveel heimwee en verlangen naar huis. Deze maand lijkt dan ook wel een half jaar!
Vandaag zou ik lesgeven op de Katariga primary school bij klas P2. De leraar was volgens een andere docent even weggegaan in de pauze om iemand te groeten. Toen de pauze inmiddels al een half uur was afgelopen en nog steeds geen leraar te bekennen was had ik twee keuzes: weggaan of de les geven voor de kinderen. Heb de les toch maar gegeven aan de kinderen. Baalde hier wel erg van, want ik had vandaag hetzelfde doel als gisteren, de leraar laten zien hoe je creative arts zou kunnen geven. Drie kwartier na de pauze kwam de leraar aangelopen, 'Oh ben je al begonnen'? Ja gek he?!?!
De leraar vond het lekker makkelijk daat ik voor de klas stond en ging dan al vrij snel onder een boom op zijn motor zitten. Na een paar minuten stond hij op en zei dat hij les ging geven voor P5 omdat de leraar nog steeds ziek was.
Stond ik dan weer alleen, een klas van 32 kinderen die zo ontzettend druk en vervelend waren. Er zijn een paar opties om de kinderen stil te krijgen: schreeuwen, slaan of dreigen te slaan. Alle drie vind ik het niks, maar slaan of dreigen met slaan valt gelijk af. Op een gegeven moment hielp mijn 'keep quit' kreet ook niet meer, stond de oudste jongen van de klas op en sloeg iedereen die aan het praten was. Ook dit voelt niet lekker, ik sla de kinderen dan zelf niet maar sta het wel toe dat een ander kind andere kinderen slaat, kun je nagaan hoe ik het gehad had. Uiteindelijk dan ook maar naar de leraar toegelopen en verteld dat mijn les erop zat en ik dus ook wegging. Dit doe ik nooit meer!

Gelukkig wel een leuke middag gehad. Ben namelijk naar het postkantoor gegaan om mijn pakketje van papa en mama, en brief van oma op te halen. Dat was zo ontzetten leuk! Bij het postkantoor werd mij de vraag gesteld of ik getrouwd was, ja antwoorde ik volmondig en wees naar mijn ring. De mannen vonden dit niet goed genoeg en vroegen waar mijn man woonde, in Nederland. Ja maar dan is die niet hier en kan je best ook met mij trouwen. Helaas heb ik ook deze man teleur gesteld. Zijn collega zag zijn kans schoon en vroeg of ik dan met hem wilde trouwen. Sorry maar ook niet met jou!
Daarna wat gedronken met Tara en Job en natuurlijk het pakketje opengemaakt :)

Vanavond ga ik Ilse en Saskia ophalen bij het busstation in Tamale, heb er onwijs veel zin in!

Daag lieve allemmaal!